Orthomoleculaire geneeskunde
De term “orthomoleculair” is in 1968 geïntroduceerd door tweevoudig Nobelprijswinnaar Linus Pauling. Het Griekse “orthos” betekent “goed”, “recht” of “juist”. De Orthomoleculaire Therapie is er dus op gericht het lichaam op moleculair niveau te corrigeren. Dit gebeurt met voedingsstoffen. De lichaamscel, de kleinste eenheid van het lichaam, kan alleen goed functioneren als de juiste voedingsstoffen aanwezig zijn. Als de cel goed functioneert, is er weinig kans dat er ziekte ontstaat.
Optimaal functioneren
De grondgedachte van de orthomoleculaire therapie is: als iemand optimaal wil functioneren, dan zul je het lichaam daartoe ook de optimale voedingsmiddelen moeten aanbieden. Niemand zal het in zijn hoofd halen om zijn auto op verschraalde benzine of zonder voldoende, of kwalitatief ongeschikte motorolie te laten rijden. Het is dan slechts een kwestie van tijd, voordat je bolide sputterend tot stilstand komt.
Voeding is onze brandstof
Ons lichaam is ons vervoermiddel. Toch sjoemelen veel mensen met hun “brandstof” en bestaat de benzine uit verschraalde voeding, die de naam gezond niet mag dragen. Vaak weten we ook niet meer wat we moeten kiezen uit het enorme supermarktaanbod, dat gericht is op gemakkelijk, voorgekookt en snel. Daarnaast is onze voeding helaas niet meer in staat ons de benodigde voedingsstoffen te verschaffen. Dit komt door een combinatie aan factoren, zoals verarmde landbouwgrond en toegevoegde bestrijdingsmiddelen. Wij zijn dus allemaal, in meer of mindere mate, ondervoed. Niet kwantitatief, maar kwalitatief.
Aanvullen van tekorten
Onderzoek toont aan dat een tekort aan specifieke voedingsstoffen een rol speelt in het ontstaan van een grote diversiteit aan klachten, zoals vermoeidheid, maag/darmklachten, verminderde weerstand, ontstekingen etc. De orthomoleculaire therapie vult deze tekorten aan. Verantwoorde biologische en vers bereide voeding is een eerste stap om het lichaam weer goed te laten functioneren. Hierin krijg je advies, een streng dieet is niet nodig. Daarnaast worden tekorten van bepaalde voedingsstoffen aangevuld met vitaminen, mineralen en enzympreparaten voor het versterken van de afweer.